Wat te doen als je je goed voelt

juni 1, 2021 0 Door editor

Het is een natuurlijk gevolg van het niet kennen van je gevoelens, omdat mensen anders gaan letten op wat we trots doen. We voelen ons alleen slecht als ze geluk uitdrukken. Toen ik me terugtrok, voelde ik me goed, waarschijnlijk omdat ik iets deed om me goed te voelen. Ik deed iets waar ik trots op was en ik voelde me er gelukkig bij.

Denk aan de laatste keer dat je je goed voelde, waar je vreugde voelde, een gevoel van opwinding, gewoon geweldig, je gelukkig voelen. Het kan de dag van een verjaardag geweest zijn, de laatste Kerstmis waar je de emoties voelde, het geluk, het gevoel van in elkaar vallen of verloren zijn voor een moment in de tijd, het kan je bruiloft geweest zijn, het moment dat je lachte op je trouwdag, de dag dat je een openbaring voelde, het moment dat je in contact kwam met wat je wilde, het moment dat het beeld van je wensen uitkwam of toen je liefde voelde.

De reden waarom je je teleurgesteld, normaal, ‘vast’ voelde, was omdat je jezelf de verbinding met je emoties hebt ontzegd. Dat is waarom mensen depressief, verdrietig en ongelukkig blijven. En daardoor heb je de oorzaak van je plezier ontkend. De wortel van geluk. Je emoties zijn eigenlijk de verbinding met wat je wilt. Ze zijn wat je wilt helen en waar je naar toe wilt. Het probleem is dat je probeert te ontkennen gelukkig te zijn door te doen wat je eigenlijk verdrietig maakt. Het resultaat is altijd hetzelfde, dat is een vicieuze cirkel en waarom mensendieck er niet uit kunnen komen.

Emoties loslaten, je verbinden met je emoties, de emotie voelen of naar die plek gaan waar je het gevoel hebt dat het was alsof je er was en ‘door je ogen’ naar buiten keek. Er is een hele wereld van emoties. Je kunt naar het strand in Afrika gaan of naar de bergen in Europa en in het midden zul je vele emoties zien. Er zijn ook veel mensen in de buurt die verschillende emoties voelen. De ervaring van emotie gaat altijd over jou. Om emotie te uiten moet je ervoor zorgen dat het positief is. Dat liefde een positieve emotie is. Het is een emotie die ons kracht geeft. Het is een goede emotie, een gezonde emotie, een positieve emotie – dus wat als het twee kanten heeft. Accepteer gewoon dat we er geen twee kanten van kunnen hebben, ‘want dan zouden ze niet hetzelfde zijn’.

Herinner je je de eerste keer dat je iemand anders probeerde te zijn? Je was gedesoriënteerd en onzeker. Omdat je het bewust deed weet je dat je beleefd wilde zijn en recht wilde denken. Dus voor een tijdje was je hier en daar, je was niet hier of daar. Je was daarbuiten, ergens. Op een dag ging je op weg en als je niet opgaf, kwam je er wel. De volgende twee jaar ben je nooit gestopt. Je deed wat je moest doen en je deed het goed. Uiteindelijk kwamen wat je wilde zijn en wat je was, samen door de beoefening van Haptotherapie. Je deed het omdat je de emotie begon te voelen. Als je weet dat je niets bent geweest, heb je een lange weg afgelegd om iemand anders te zijn. Deze reis wist ik als een lange reis, want het was bevrijdend en het was omdat elke keer als ik een stap terug deed, ik een nieuw begin voelde.

Een paar jaar geleden kon ik geen dokter betalen in geval van nood. Maar ik had de luxe van tijd om na te denken. Ik was in orde. Ik voelde dat ik respectloos was om een verbinding met mijn emoties te maken en mijn leven te vermoorden met pillen en alcohol. Dat was het moment waarop ik me bewust werd van de noodzaak om in verbinding te staan met mijn emoties. Toen kwam een vriendin van mij in de winkel en ik ken haar.

We spraken over enkele zaken. Ik wist niet dat er een connectie was, maar ik bleef tot we klaar waren met praten. Ik vertelde haar wat ik aan het doen was en ik wist dat ze er niet blij mee was. Ik vroeg of ze mijn therapeut wilde zien. Dus ging ik naar haar toe. We spraken een tijdje over dingen en toen was het tijd voor haar om te vertrekken. Ik keek toe hoe ze vertrok, maar elke keer als ik keek, voelde ik de angst om het niet te begrijpen. Met haar probeerde ik het leven te begrijpen. Met haar, probeerde ik mijn emoties te begrijpen en hoe ik het leef. Ze heeft me nooit verlaten. Ze wachtte tot ik iets zou zeggen, omdat ze wist dat als ik niet iets van haar zou horen en als ik nooit iets zou doen, het leven nooit een begin zou hebben. Voor ons was het geweldig, ik voelde dat zij iets voelde maar zij begreep het niet.

Dus met de zin van het leven en de ervaring van het leven zoals ik het kende verliet het mij, en ik voelde dat het een aanwijzing was dat het tijd was om te verhuizen. Het was op dat moment dat ik mezelf afvroeg, ‘wat nu? Wat nu te doen? Hoe ga ik verder met mijn leven aan het einde? Toen kwam er een lichtje dat me vertelde dat er twee manieren zijn waarop ik hiermee verder kan gaan.

Lees meer:
Haptonomische zwangerschapsbegeleiding